wachten
Wachthuisjes en hun gasten zijn de enige elementen van beschaving die in de schilderijen van Minne Velstra worden afgebeeld. Ze zijn de verbeelding van hetgeen zich uit de aarde opricht en naar de hemel reikt. De mensheid tussen geboorte en dood in weidse landschappen. Landschappen die aanvankelijk achtergronden lijken, sturen de beleving van de kijker en laden het karakter van de huisjes. Het samenspel van de nietige huisjes met de overweldigende omringende ruimte onderstreept de vanitas ervaring die ten grondslag ligt aan het werk. Met elkaar geven de schilderijen op een conceptueel realistiche wijze een blik in de ziel van de maker en laten de toeschouwer, door het ontbreken van titels, vrij eigen emotie te projecteren.
wachten in collecties
“De enige relatie met de werkelijkheid is dat ze echt lijken”
De schilderijen zijn alles behalve vrijblijvend. Niet in inhoud en niet in vorm. Ze ontstaan aan de hand van gedachten aan de binnenkant van de ogen en worden zonder tussenkomst van een beamer rechtstreeks op het doek geprojecteerd. Het doorgronden van de natuurlijke dynamiek van landschappen, water, luchten en andere elementen, ligt ten grondslag aan de realistische uitvoering die nooit de werkelijkheid uitbeeld. Ongeveer bestaat niet als het gaat om spanning in lijn, vorm en kleur. De druk van de zwaartekracht en de richting van de wind bepalen in de natuur de spanning in de vezels van een boom en daardoor zijn uiterlijk voorkomen. Erosie door invloed van de elementen vormen het landschap, thermiek bepaalt de vorm van de wolken. Op de grens van water, lucht en land komt dit het helderst naar voren en wordt de verbeelding van strefelijkheid duidelijk. En het huisje houdt stand… zolang … totdat…
portretten
